Nu zo’n zestig uur later – en alles een beetje is ingedaald – de energie gevonden – om toch nog iets te schrijven.

Waarom……………vloekte ik niet

Waarom…………..brak ik de tent niet af

Waarom…………..werd ik niet agressief

Was het omdat – zoals ik overal las – dat we trots moeten zijn

Was het omdat Ajax de harten van vele voetballiefhebbers dit CL seizoen harder had doen slaan

Of was het de berusting dat zo’n kans – heel misschien – wel weer eens heel lang kan gaan duren – voordat hij opnieuw voorbij komt

Ik wist het zo’n zestig uur geleden gewoon weer ff niet.

Man, man waar hebben we naar zitten kijken. Met ruim 5 miljoen voor de TV en ik als één van de gelukkigen in de JC Arena. Wat een club!!

Maar aan het einde moeten we wel constateren dat niet wij maar zij op 1 juni in Madrid staan.

Pleister voor mij is dat ik er met ‘zij’ toch ook een beetje bij ben.

Bovenstaande laat onverlet dat ook ‘zij’ een prachtige club zijn.

De club is mooi, de spelers zijn mooi, hun spelopvatting is mooi, hun supporters prachtig, het stadion ‘waanzin’,  hun uit tenue foeillelijk, maar Tottenham is ook een club die het verdiend om een keer in de finale te staan.

Maar die finale wordt nog wel een klusje. Liverpool deed zo’n 85 uur geleden ook iets wat niemand voor mogelijk had gehouden.

Twee voetbalwonderen in ruim één etmaal – wat een prachtig spel!!