Schrijven over Messi, het was mij nog nooit gelukt tot nu. Zojuist tijdens de houdini act met zijn Argentinië op het WK tegen Nigeria bekroop mij opeens een mooie metafoor. Daar lag hij op de grond de kleine grote Lionel, en opeens wist ik het. Lionel wat een prachtige naam en eigenlijk nooit bij stilgestaan. Tot zo ver Messi. Een andere mooie voetballiefde van mij is het nietige Brentford, bivakkerend in de middenmoot van het Championship. Ik heb er mijn 50e verjaardag met mijn beste vrienden gevierd tijdens een onvergetelijk weekend. Alles over deze cultclub is al beschreven, Griffin Park, the Griffin en die andere drie kroegen op de hoeken van het stadion. Maar Griffin Park gaat plat. De oude, maar o zo heerlijke bouwval maakt plaats voor een nieuw modern stadion op ‘a few miles’ van Griffin Park en u raadt het misschien al, het stadion verreist aan Lionel Road. Met zo’n staatnaam hoef je natuurlijk geen prijsvraag uit te schrijven over een naam van het stadion, da’s duidelijk. Toch googelde ik even op ‘lionel road’ en zag tot mijn schrik dat het nieuwe stadion de vreselijke naam Brentford Community Stadium gaat krijgen, bah. Voor mij zal het altijd Lionel Road zijn, in de geest van de maestro en zal de naam Lionel altijd blijven klinken in het hart van het mondaine West Londen. Net zoals hij met zijn achternaam over de rest van de wereld herrinnert zal worden als de allergrootste.